با توجه به گفته های پیشین، یکی از فواید PLS نسبت به دیگر روش ها در قابلیت سنجش مدل های اندازه گیری با کمتر از چهار شاخص (سوال) می باشد.
در مورد مدل های اندازه گیری با یک شاخص (سوال) باید اضافه نمود که انتخاب چنین مدلهایی نیاز به شرایطی دارد و اگر این شرایط اتفاق بیفتند، پژوهشگر در مورد سازه های پژوهش حتما باید از مدلهای اندازه گیری با یک شاخص به جای مدل چند شاخصه استفاده نماید.
سه شرط برای استفاده از مدل های اندازه گیری با یک شاخص در زیر بیان شده اند:
۱- مقدار همبستگی بین شاخص ها کمتر از ۰.۳ باشد. یعنی ارتباط بین شاخص ها بسیار ضعیف باشد که بایستی شاخص ها بازبینی و حذف شوند.
۲- مقدار بار عاملی بین شاخص ها و سازه ها بیشتر از ۰.۸ باشد. یعنی میزان همبستگی بین شاخص ها و سازه ها زیاد باشد که می تواند بیانگر شباهت زیاد شاخص ها باشد. در این حالت سوالات همگن هستند.
۳- شاخص ها زائد باشند. بدین معنی که سوالات در حقیقت یک مفهوم را می سنجند و تفاوتی با یکدیگر ندارند. در واقع سوالات تکراری هستند.
نکته جالب این است که در روش PLS به کار بردن تنها یک سوال برای سنجش سازه در برخی اوقات نه تنها اشتباه نبوده بلکه برعکس، اگر سوال های بیشتر برای آزمودن آن سازه به کار رود، پژوهشگر اشتباه کرده است.
مهمترین این موارد وقتی است که یک سازه مفهوم رسا و واضحی دارد و مخاطب تنها با یک سوال می تواند به معنای آن سازه پی ببرد. در این مواقع به کار بردن سوالات اضافی برای سنجش آن سازی کاری عبث و بیهوده است و در واقع سوالات بیشتر نقش زائد و اضافی در مدل ایفا می کنند که برای برازش مدل مناسب نیست.
سلام. لطفا سوالات و نظرات خود در خصوص این مطلب را در همین بخش دیدگاه مطرح نمایید. از طریق ایمیل از پاسخ ما مطلع خواهید شد.
برای جستجو در میان کامنت ها از Ctrl + f استفاده نمایید.