مدلهاي اندازه گيري با يک شاخص(سوال) در رويکرد PLS

 با توجه به گفته هاي پيشين، يکي از فوايد PLS  نسبت به ديگر روش ها در قابليت سنجش مدل هاي اندازه گيري با کمتر از چهار شاخص (سوال) مي باشد.

در مورد مدل هاي اندازه گيري با يک شاخص (سوال) بايد اضافه نمود که انتخاب چنين مدلهايي نياز به شرايطي دارد و اگر اين شرايط اتفاق بيفتند، پژوهشگر در مورد سازه هاي پژوهش حتما بايد از مدلهاي اندازه گيري با يک شاخص به جاي مدل چند شاخصه استفاده نمايد.

سه شرط براي استفاده از مدل هاي اندازه گيري با يک شاخص در زير بيان شده اند:

1- مقدار همبستگي بين شاخص ها کمتر از 0.3 باشد. يعني ارتباط بين شاخص ها بسيار ضعيف باشد که بايستي شاخص ها بازبيني و حذف شوند.

2- مقدار بار عاملي بين شاخص ها و سازه ها بيشتر از 0.8 باشد. يعني ميزان همبستگي بين شاخص ها و سازه ها زياد باشد که مي تواند بيانگر شباهت زياد شاخص ها باشد. در اين حالت سوالات همگن هستند.

3-  شاخص ها زائد باشند. بدين معني که سوالات در حقيقت يک مفهوم را مي سنجند و تفاوتي با يکديگر ندارند. در واقع سوالات تکراري هستند.

نکته جالب اين است که در روش PLS   به کار بردن تنها يک سوال براي سنجش سازه در برخي اوقات نه تنها اشتباه نبوده بلکه برعکس،‌ اگر سوال هاي بيشتر براي آزمودن آن سازه به کار رود، پژوهشگر اشتباه کرده است.

مهمترين اين موارد وقتي است که يک سازه مفهوم رسا و واضحي دارد و مخاطب تنها با يک سوال مي تواند به معناي آن سازه پي ببرد. در اين مواقع به کار بردن سوالات اضافي براي سنجش آن سازي کاري عبث و بيهوده است و در واقع سوالات بيشتر نقش زائد و اضافي در مدل ايفا مي کنند که براي برازش مدل مناسب نيست.